Geçmişten Günümüze Beyin Göçü
1940-1945 yılları arasında 2. Dünya savaşı ve Nazi baskıları sebebiyle Yahudi bilim adamlarının çoğu Avrupa’dan kaçıyor.
1960-1970 yıllarının başlarındaysa gelişmiş ülkelerin ekonomik seviyelerinin yükselmesi
profesyonellerin yetersiz kalması ve buyüzden de gelişmiş ülkelerin
seçerek profesyonel göçmen alımı nedeniyleyse yaklaşık 300000
profesyonel(doktor ve mühendis) 3. Dünya ülkelerinden endüstrileşmiş
(ABD
İngiltere
Kanada
Avustralya vs) ülkelere göç ediyor. Böylece gelişmemiş ve gelişmekte
olan ülkelerde göç oranı da iyice yükseliyor. Göçün 2/3’ü ABD
İngiltere
Kanada
Avustralya vs. gibi ülkelere oluyor. Bunların neredeyse yarısı Asya ülkelerinden göç ediyor.
1974-1975 yılları arasında gelişmiş ülkelerde durgunluk olurken gelişen
ülkelerin beyin gücü üretimi plansız bir şekilde artıyor. Bu ülkeler
eğitim sistemlerini dış isteklere göre uyarlıyor. Ayrıca petrol üreten
ülkelerin aşırı uzman ihtiyacı oluyor. Gelişmiş ülkelerde de yüksek
nitelikli işgücü artıyor. Bütün bunların sonucunda nitelik
profesyonellere talep azalıyor ve sıkı göçmenlik politikaları başlıyor.
1975-1980 yılları yıllık kalifiye iş gücü göçünün 100.000 kişiye
ulaştığı seneler oluyor ve bu yıllarda göçenlerin çoğu Avrupa’dan
ABD’ye doğru gerçekleşiyor.
1980 yılından sonra dünyada 50.5 milyon üniversiteye kayıtlının 19 milyonu 3. Dünya ülkelerine göç ediyor
3.Dünya ülkelerinde üniversiteye kayıtlı sayısı artıyor ve 7 yılda iki
katına çıkıyor. Bunun sonucunda göçün çoğu 3. Dünya ülkelerinden ABD ve
Avrupa’ya oluyor.
1990 yılından sonra Rusya ve doğu bloğu parçalanması sonucu iç savaşlar
başlıyor ve ABD dünya üniversite öğrencilerinin ¼’üne sahip oluyor. Bu
olaylardan sonra Rusya’nın doğu bloğu bilim adamları ülkelerini terk
ediyor.
2000 yılından beri ABD en çok göç alan ülke durumunda. Beyin göçünün
%54’ünü alıyor. Hintli ve Çinli kolej mezunlarının yaklaşık %3’ü ABD’ye
gidiyor. Şu anda ABD’de bilim adamı ve mühendislerin %12’si
doktorların %23’ü ve bilgisayarcıların %43’dan fazlası yabancı ülke
doğumlu. ABD’de en fazla eğitimli etnik grup Nijeryalı ve Afrikalılar.
Afrika üniversitelerindeki 3 kişiden biri dünyaya ihraç ediliyor. Fakat
eğitim ücreti çok da düşük değil. İyi bir eğitimin yıllık ortalama
maliyeti 15-20 bin $ civarında. Bunların sonucunda ABD’nin ASYA’dan son
aldığı 1.5 milyon göçmenin hemen hemen tamamı yüksek okul veya en iyi
kolej mezunları. ABD’deki 300 bin Hintli ve Koreli
730 bin Filipinli ve 400 bin Çinlinin %65-70’i Yüksek okul ve kolej mezunu. Sadece İran
K.Kore Ve Tayvan’dan aldıklarının %15’i kolej mezunu. Kolombiya’nın beyin göçünden yıllık kaybı 2.37
Hindistan’ın 2 milyar dolar civarında. Meksika’dan yurt dışına
gönderilenlerin %79’u geri dönmüyor. Nijerya’dan ABD’ye 100 bin kişi
göç ediyor. Her yıl 100 bin Hintli ABD’ye gidiyor. ABD Silikon
Vadisinde de yaklaşık 30 bin Hintli profesyonel var.
Dönmek mi Dönmemek mi?
Farklı farklı sayısız sebepten dolayı zamanla beyin göçü ve ülaaae geri
dönüş fikirlerimiz değişebiliyor. Aslına bakarsak geniş çapta
yapılabilecek anketler ve araştırmalar ile bu çok karmaşık sebepler
daha iyi anlaşılabilir ve dışa göç de bu şekilde azaltılabilir. Beyin
göçünün nedenleri siyasi istikrar
ekonomik büyüme
eğitim sisteminin iyileşmesi
işgücü planlaması
araştırma-geliştirmenin teşviki vs ile sınırlandırılıp diğer sebepler ortadan kaldırılabilir. Mesela
yurt dışındaki öğrenci
çalışan ve profesyonellerle temas sürekli devam ettirilip
bu şekilde gösterilen ilgiyle yurtlarına geri dönmeleri teşvik
edilebilir. Ayrıca bu kişilerin orada yurtları için lobi
faaliyetlerinde bulunmalarına sebep olur. Yurt dışındaki öğrenci ve
çalışan profesyonellerin işgücü kaydı mutlaka elcilikler/ateşelikler
tarafından tutulup bunlara yılda en az birkaç kez mektup ve/veya
internet ile ulaşmak da önemli. Ülkenin potansiyeli ve durumu hakkında
bilgiler ulaştırılıp onlara değer verildiği hissettirilmeli. Ülkenin
politikacı ve yöneticilerinin çalışmaları da geri dönüşü gönüllü hale
getirmeli
ülkenin gelişmesi yönünde olmalı.
Yurtdışında eğitim alıp ülkelerine geri dönenlerinse gelir seviyeleri
oldukça iyi olmasına rağmen asıl sıkıntıları ücret değil çalışma
şartları oluyor. Bu durumda insanlar genellikle aile bağları nedeniyle
ülkelerine geri dönüyorlar. Yurda dönenlerin morallerini yükseltip
verimliliklerini artırmak için daha iyi olanaklar
daha fazla araştırma fırsatı
denizaşırı gelişmelerle daha yakın iletişim/temas
daha fazla yardım şart. Bugün birçok kişi iş imkanlarından dolayı
mutsuz ve kendilerini kapana kısılmış hissediyorlar. Beyin göçünü
azaltmak içinse
sadece birkaç önemli tedbiri alıp iyi idare ve liderlikle istenildiklerini insanlara hissettirmek yeterli.
Geri dönmek istememizin nedenleri:
Genellikle tıpkı bizim ülkemizde olduğu gibi Venezüella
Gana
İran
Tayvan gibi ülkelerde aileler
arkadaşlar
eşler eve dönmeye zorlayıcı sebepler oluyor.
- Zorunluluk hissetmek
- Maddi yükümlülüklerinin olması (burs)
- Vatan ile olan bağ
- Ülkesine katkı yapmak
- Vatanseverlik duygularının ağır basması
- Vatan hasreti ve özlemi hissetmek
- Kendini yalnız hissetmek
- Irk
din ve etnik ayrımcılığı hissetmek
- Profesyonellik dışı kişisel/ailevi ilişkiler/ bağlar
- Gelişmiş ülkenin itici kuvvetleri
- Vatanında yaşam standardının yeterli olma-sı
- Vatanından biriyle evlenme
- Yabancı ile evlenmemek için
- Yabancı ile evlenildiğinde çocuklarda kimlik sorunu yaşamak için
- Küçük çocuk ve eşlerin çoğunlukla vatanı tercih etmesi
- Ücretler ve prestijin bir derece iyi olması
- Güçlü aile sistem yapısı
- Asimile olmamak için
- Vatandan iyi teklif gelmesi
- Ülkenin geleceği hakkında optimistlik
- Gidilen ülaaae uyum sağlayamama/ entegre olamamak
- Sağlık sebepleri
- Yeterli maddi birikim yapmak
- İşten çıkmak/çıkarılmak
- Yurt dışında vatandaşlarıyla ilişkinin fazla olması
- Yurt dışında kalış süresinin kısalığı
gibi sebeplerden geri dönüş düşünülebiliyor.
Geri dönmeme sebeplerimiz:
Hindistan
Seylan
Filipinler
Mısır
Nijerya
Kamerun gibi ülkelerdeyse aile yaşantısı ve vatandaki ayrımcılıklar göç
edenleri dışarıda kalmaya zorlayabiliyor. Siyasi istikrarsızlıklar ve
diktatörlük de dönmeyi engelliyor. Çalışma/araştırma olanaklarının
dışarıda daha cazip olması ise dönmemenin başka bir sebebi. Göç
edenlerin geri dönmeyi istemeyişinin başka birçok sebebi olabilir:
- Ülkesine hizmet etmenin başka yolla olduğuna inanmak (öğrencilerle bilgi paylaşmak
kitap
dergi yollamak
lobi faaliyetlerinde bulunmak vs gibi)
- Vatanında istediği düzeyde iş bulamama korkusu (maddi ve olanaklar açısından)
- Yurt dışından burslu veya kendi parası ile okuma
- Gelir yüksekliği
- İş olanak
kalite ve sayısı
- Özelliklerini işverene kolay iletmesi
- Kütüphane olanakları (dergi ve kitaplara ulaşım kolaylığı)
- Profesyonel olaylara dünya çapında katılım
- Uluslar arası Konferans
Seminer; Kongrelere katılım kolaylığı
- Seyahat fırsatı çokluğu
- Vatanlarında araştırma olanak azlığı/sınırlılığı
- Gelişmelerden uzak kalmamak
- Mesleki tecrübe kazanma isteği
- Vatanlarında kendilerini izole olmuş hissetmeleri
- Ülkelerinde eğitim ve idari görevlerde boğulmak istememek
- Ülkelerindeki istikrarsızlık/diktatörlük
- Topluma yurt dışında daha fazla katkı yapa-bileceklerine inanmak
- Ülkelerinde kendilerine saygı olmaması
- Tıbbi/sağlık olanakları
- Çocukların eğitim ve kariyeri
- Gelecek endişesi
- Emekliliği beklemek
- Yabancı ile evlenme
- Okudukları ülkenin göçmenlere açık olması
- Okudukları ülkenin göçmenleri kabullenmesi
- Yurt dışında farklı ülkelerden insanların uyum
huzur ve refah içinde yaşaması
- Yeteneğine vatanında ihtiyaç olmaması
- Yeteneğinin vatanında boşa harcanmaması
- Yeteneklerini periyodik olarak yenile-yememe kuşkusu
- Dışarıda daha başarılı olacağına inanmak
- Vatanlarında fırsat azlığı ve eşitsizliği
- Akademik/profesyonel çekememezlik/sürtüşmeler
- Vatandaşlarıyla/Devletiyle yurt dışında iliş-kinin az olması
- Yurt dışında kalış süresinin uzunluğu
- Edinilen tecrübe gelişmiş ülkenin sorunları içindir
orada daha değerlidir.